دوست دارم چون حیوانی درنده شب ها موقع کمین برای شکار زخم هایم را بلیسم.
نه تنها در جمع بیشتر زخم برمی دارم، بلکه فرصت لیسیدن زخم هایم را هم نمی یابم. این که فکر کنم آیا مستوجب این زخم ها که بر من زدند بودند؟ کی التیام خواهند یافت یا فراموش خواهند شد؟
مجرد باید یک بار در روز غذا بپزد، سه بار همان را بخورد و هزار بار در تاریکی زخم هایش را بلیسد.
متاهل هم می تواند سه نوع غذا در روز بخورد با همکاری، اما در این فضیلتی نیست و بدتر آنکه فرصت لیسیدن زخم های بیشترش را هم نمی کند. زخم های اجبار
